200 METRE KOŞUSU. TAKTİK VE OLUŞUM ŞEKİLLERİ

 

 

 

 

 

 

 

MAKALEYİ YAZANLAR

Oktay Mirzoev-Oleg Mukhin

 

 

200 METRE KOŞUSU.

TAKTİK VE OLUŞUM ŞEKİLLERİ

 

Oktay Mirzoev, Moskova, Rusya

Oleg Mukhin, İstanbul, Türkiye

 

        Mesafenin kat edilmesi sürecinde sprint koşusu ile ilgili farklı görüşler vardır. Örneğin, koşu adımının uzunluğu ve frekansı, "serbest" koşunun kullanımı, gerilimsiz koşu (mesafenin belirli bölümünde rahatlama yeteneği), sporcunun viraj boyunca hareketinin özellikleri vb. gibi konular hakkında konuşabiliriz. Bu bağlamda, "koşu taktikleri" gibi bir kavram, kısa mesafe koşularında da uygulanabilir olarak değerlendirilmelidir.

Taktiklerin anlamı, bir sporcunun fiziksel, teknik ve zihinsel yeteneklerini en yüksek verimlilikle gerçekleştirmesine ve rakibin direncini en düşük kayıplarla aşmasına olanak tanıyan bu tür yarışma yürütme yöntemlerini kullanmaktan ibarettir. 200 metre koşusunun taktiklerini anlamak için, bir kısmı virajda (stadyumun etrafında yarım daire), diğer kısmı ise düz çizgide aşılan bu mesafenin özelliklerinden yola çıkılmalıdır.

Bildiğiniz gibi 100 metre koşunun aksine iki kat daha uzun mesafede koşmak daha fazla enerji ve aynı zamanda enerji harcarken de daha akılcı bir yaklaşım gerektirir. Bir virajın olduğu üstesinden gelinmesi gereken 200 metrelik bir koşuda, spinterin üzerinde bulunduğu kulvar belirli bir öneme sahiptir (Kurallardan alıntılara bakınız). Sonuçta, virajın yarıçapı ne kadar küçükse, koşu hızı üzerindeki olumsuz etkisi o kadar belirgindir. Bu aynı zamanda viraj almanın zorluğunu da açıklayabilir. Bu zorluk, sprint koşucusunun hareketin eğriselliğini korumak için sürekli olarak ek çaba sarf etmesi gerektiği gerçeğinde yatmaktadır. Bu nedenle, farklı viraj kulvarlarındaki yarıçaptaki değişikliğin koşu üzerinde - artarken (birinci kulvardan uzaklaşarak) olumlu ve azalırken (birinci kulvara yaklaşarak) olumsuzdur - farklı etkileri olacaktır.

Taktik "çizimin" daha detaylı görülmesi için,  iki yüz metrelik mesafenin tamamı bizim tarafımızdan, sporcunun mesafe boyunca hareketinin hızı ile birleşen ve koşma tekniğiyle ilişkili çabanın önceliklendirildiği birkaç sembolik segmente (bölüme) bölünmüştür.

“Start-100 metre” bölüm (segment) üzerinde koşma (viraj boyunca koşma).

200 metrelik mesafenin bir kısmı viraj (dönüş) boyunca uzanır. Genelde sürat koşucuları için en "rahat" kulvarlar 4-6., ve muhtemelen (?) 7., olarak kabul edilir (eğer dokuz kulvar varsa, sırasıyla 4-7. ve 8. kulvarlar).

"Rahat" kulvarlara çıkmanın etmenleri, yarışma sonucunun yanı sıra, sporcunun musabakının ilgili turundaki bitiş çizgisinde olan  neticesidir.

Bu bağlamda, öncelikle virajın yarıçapı ("diklik") yapısı nedeniyle en "elverişsiz" (rahatsız edici) kulvarlar, 1 ve 2. ve kısmen 7 ve 8. (9) kulvarlar olarak kabul edilebilir.  Sonuç olarak, yarışma kurallarına göre en güçlüler en iyi konumda yer alır. Bu durumda, yarı final yarışındaki koşu, yarışmanın bir sonraki turundaki koşu

kadar önemlidir. Çünkü spinterin finalde hangi kulvarda start alacağına yarı finalde karar verilir.

En uçtaki - sekizinci (dokuzuncu) - kulvar problemi, "elverişli" yarıçaplarına rağmen, ilk bakışta, sporcunun tüm rakiplerinin önünde olması gerçeğine dayanmaktadır. Koşu sırasındaki bu rahat olmayan pozisyon nedeniyle, koşusunu diğer kulvardaki (solundaki) koşuculara göre kontrol etmesi neredeyse imkansızdır. Bu durumda sporcunun virajda genelde "körü körüne" (yani rakiplerini görmeden) koşması gerektiğini ortaya çıkarmaktadır.

Koşucu, ilerde rakiplerinin hareketlerini takip etme yeteneğini kazanır ancak sürat koşucularının sınıfı nedeniyle, koşunun hangi noktasında bunu yapabileceğini belirlemek imkansızdır. Muhtemelen, bu, sporcunun mesafenin ilk yarısında düz çizgide koşmasını olumsuz etkileyebilecek önemli efor göstermesini gerektiren faktörlerden biridir. Diğer bir faktör, merkezkaç kuvvetlerine dayanmanın ve bunları kendi avantajlarına mümkün olduğunca çevirmenin tam olarak imkan sağlamadığı düz viraj yörüngesi olabilir.

İlk iki kulvarda sporcuların daha fazla efor sarf etmesi gerekir ayrıca mesafe de daha uzun görünür.  Bu ve diğer nedenlerden ötürü, belirtilen kulvardaki start çizgisine çıkan sürat koşucuları, psikolojik olarak da zaten bilerek "kaybetme" pozisyonuna girerler.

Tablo 1'de, erkek ve kadın koşucuların dünya şampiyonasında birincilikler ve madalya kazandıkları kulvarların numaralarını gösterilmiştir.

Tablo 1

Dünya Atletizm Şampiyonası'nın (1983-2019 dönemi) altın ve diğer madalya kazanan 200 metre koşucularının kulvarlara göre dağılımı

 

Sıra  numarası	Sıra	Kulvar numarası
		1	2	3	4	5	6	7	8	9
E r k e k l e r
1	Birinci	--	--	4	4	5	2	1	1	--
2	Ikinci	--	--	4	5	2	4	2	--	--
3	Üçüncü	1	--	1	5	3	3	4	--	--
K a d ı n l a r
1	Birinci	--	--	2	4	5	3	2	1	--
2	Ikinci	--	1	--	6	3	4	2	1	--
3	Üçüncü	1	1	4	3	4	1	--	2	1

Tablo 1'e not.

2019, 2017, 2015 ve 2007 Dünya Şampiyonalarında, stadyumun tasarımı bir daire içinde dokuz kulvara izin verdiğinden, sporculara ikinci kulvarda başlama hakkı verildi (birinci kulvar kullanılmadı - "kullanım dışı" olarak kabul edildi). Bu şekilde dokuz kulvarlı (2-9. kulvarlar)  stadyumlarda dört dünya şampiyonası düzenlendi. 1983-2005, 2009-2013 yıllarında Dünya Şampiyonalarının yapıldığı stadyumlarda daire şeklinde sekiz koşu kulvarı (1-8. kulvarlar) vardı.

 

Böylece, erkekler arasında, 3-5. kulvarlarda başlayan sporcular en çok dünya şampiyonasını kazanan isimler oldu. İkinci olanlar ise 3, 4. ve 6. kulvarlarda mesafeyi kat edenlerdi. Bronz madalyalar 4-7 kulvarlarda koşuya başlayan sürat koşucuları tarafından kazanıldı. Bu çerçevede, ikinci kulvarda koşanların arasında ödül kazananların tamamen yok olduğunu görüldü. Birinci ve sekizinci kulvarlarda koşan sporculardan ise Dünya Şampiyonası madalyalarının yalnızca bir kez sahibi oldular. 200 metre yarışını kazanan kadın sporcularının çoğunlukla dördüncü ve beşinci kulvarlarda yarışa başladığı görüldü 6 ve 3. kulvarlarda başlayan kadın koşucular ise belirli bir avantaja sahiplerdi 3, 4. ve 5. kulvarlarda koşuya çıkmayı başaran kadın sporcular, gümüş ve bronz madalya kazanarak başarılı oldular.

Böylece erkeklerde yarışmayı madalya ile tamamlamayı başaran 51 kişiden 42 sporcu (% 82,35) sonuçlarını 3-6 kulvarlara "borçlu" olurken, kadın sporcular arasında 4-5. kulvarlarda (% 49.01) ve kısmen de 3 ve 6. kulvarlarda (% 27.45) koşanlara şans eşlik etti. Örneğin, 8 (9)  "uygunsuz" – en uçtaki kulvarlarda koşan kadın sporcular, 51 madalyadan sadece 5'ini (% 9.80) kazanmayı başarırken, erkekler için ise aynı gösterge % 1,96 veya bir madalya idi. Dünya şampiyonalarında kura çekimi ile ilk iki kulvarı alan erkekler (1 madalya veya % 1,96) ve kadınlar (3 madalya veya % 5,88) arasında farklı türde madalya alan dört kişi oldu.

Virajda koşarken, özellikle düz çizgiye "çıkarken", atlet merkezkaç kuvveti ile karşı karşıya kalır ve bu, koşudaki ek gerilimden oluşan sonucu olumsuz etkileyebilir. Aynı zamanda, doğru taktik eylemlerin ve teknik beceri yöntemlerinin kullanılması (eğer sürat koşucu bunlara sahipse), virajdan bitiş çizgisine "çıkarken" sporcuya özgü kayıpları en aza indirmeye imkan verir.

“Start-100 m” bölümündeki tüm koşuyu birbirine bağlı dört bölüme ayırdık. Dördüncü kulvar, taktik teknikleri çözmek için bir örnek olarak seçildi. Genel olarak bu tür taktik tekniklerin kullanımının tüm koşu kulvarlara ortak olabileceği unutulmamalıdır.

Mesafe bölümü (segmenti). Start-start ivmesi. Önerilen bölümün tahmini uzunluğu 25 ila 30 metre arasındadır.

Fule uzunluğu (adım uzunluğu) kademeli olarak artırılarak koşu hızı artırılmalıdır. Çoğu zaman, sprinterlere hızlarını adımların sıklığı yoluyla artırmaları tavsiye edilir. Bizim görüşümüze göre, antrenörlerin dediği gibi "adım sıklaştırmaya" gerek yoktur çünkü bu, daha sonra – yani mesafe bitiminde – buna değmeyecek önemli enerji harcamalarına yol açar. Start ??ve start ??ivmesini (hızlanmasını) serbestçe,  fazla zorlamadan, bu özellikle üst omuz kemeri için geçerli, maksimum hızda koşmak amaca uygun olur. Start takozları, kulvarın iç çizgisine dar bir açıyla yerleştirilebilir. Ancak, start takozlarının bu konumu tüm yüksek nitelikli sürat koşucuları tarafından kullanılmaz. Bu, örneğin W. Bolt ve dünyadaki diğer önde gelen sürat koşucular için geçerlidir. Diğer sürat koşucuları, start takozları teğet çizgide koşmak için yalnızca küçük koşullar yaratacak şekilde konumlandırırlar. Takozların belirli bir pozisyonu yardımı ile start ve start ivmesindeki koşu kalitesini iyileştirmekten bahsedilmez. Start takozlarının böyle  konumlandırmasının tüm kulvarlar için geçerli olmadığını bilmek önemlidir. Örneğin,  bu 1. ve kısmen 2. kulvarlar için geçerli değildir.

Şekil 1'de, 2017 Dünya Atletizm Şampiyonası (Londra) finalistlerinin 9'dan 4. kulvarlara kadar 200 metre yarışında start takozlarının konumu gösterilmektedir.

Starttan sonra, mesafenin uzunluğundaki yapay artışa karşı koymak mümkün olacağı için, koşunun odağı kulvarın iç çizgisine kaydırılmalıdır. Bu nedenle, örneğin, çizgiye daha yakın olan iç kısma doğru virajı aşarsanız, mesafenin 100 metrelik bir bölümünde (4. kulvar için)  0,5 metre civarında “tasarruf” edebilirsiniz. Sprinter,

 

 performans elde etmek için bir argüman haline gelecektir. Eğitim süreci koşullarında sadece "rahat" koşu kulvarlarının değil, aynı zamanda rahatsız edici olarak "elverişsiz" olanların kullanılması yerinde olur. Koşu taktiklerinin özel bir hazırlık aşamasında oluşturulması ve rekabet döneminde iyileştirilmesi gerektiği kesindir. Aynı zamanda, yukarıda bahsedilen uzmanların hiçbiri hız bileşenlerinin "davranışı" - koşudaki fule uzunluğu ve sıklığı hakkında bahsetmiyor.

Mesafeyi katetme taktiklerini belirleyen kriterlerden birinin sporcunun 100 metre koşusunun bireysel sonucu olabileceği kanıtlanmıştır. Bu nedenle, yalnızca 200 metre koşu konusunda uzmanlaşmış sürat koşucularının 100 metre koşması da gerekiyor.

Diğer bir kriter, mesafenin birinci ve ikinci yarısının koşu süresinin kaydı ve aralarındaki farkın hesaplanmasıdır. Bu fark, diğer şeylerin yanı sıra, özel dayanıklılık seviyesini belirler. İkinci yarıyı (düz bir çizgide koşarak) geçme süresi ilk yarının süresini aşmalıdır. Aksi takdirde, yetersiz düzeyde özel dayanıklılıktan ve bir viraj boyunca koşarken yapılan taktiksel yanlış hesaplamalardan bahsedilebilir.

Taktikler açısından tam hızda koşmak veya eforu mesafenin tüm uzunluğu boyunca ustaca dağıtmak mantıklı mıdır? Ya da her iki noktayı birleştirmeyi mi denemeliyiz?

U. Bolt (2009) koşusunda “tam hızda” koşmanın taktiklerini açıkça göstermektedir. 200 metre koşmayı tercih eden tüm sürat koşucuları gibi, Jamaikalı atlet de bir dünya rekoru kırarken maksimum hızını (2.64 m/s artırarak) ikinci elli metrelik segmentte elde ederken, bu segmenti 1.28 s daha hızlı koştu. Ayrıca, üçüncü ve dördüncü bölümlerde,– sırasıyla hızda % 4,42 ve % 4,63 tekdüze bir düşüş izlendi.

Tüm bunlar, sporcunun yeteneklerini “kullanabildiğini” ve 100-200 metre segmentinde hızda önemli düşüşleri önleyebildiğini göstermektedir. Buna, U. Bolt'un 100 metrede (9,58 sn, 2009 yılı) ve 200 metrede dünya rekoru kırarken ortalama hızları (sırasıyla 10.438 ve 10.422 m/s) neredeyse aynı olduğu da eklenmelidir. Bu hesaplamalar, sporcunun rasyonel taktiklerine karşı "tam hızda" koşmanın kullanımını doğrulayabilir. Burada, sonraki yılların (U. Bolt spor kariyerini 2017'de sonlandırdı) aksine, 2009'da sporcunun hazır olma derecesinin oldukça yüksek olduğunu ve bu da sürat koşucusunun 100 ve 200 metrelerde olağanüstü sonuçlar elde ettiği yılda bunu tam olarak gerçekleştirmesine izin verdiğini varsaymak yerinde olacaktır (tablo 2).

         Dünya rekoru sahibi F. Griffith-Joyner’in, "start-50 m" segmentindeki maksimum değerden (% 100) hız gerçekleşme yüzdesi ve ikinci elli metrelik segmentte maksimum hıza ulaşması U.Bolt ile neredeyse aynı, koşunun ikinci yarısında ise önemli farklar vardır. Örneğin, Amerikan kadın koşucunun 100-150 metrelik bölümde hızdaki düşüşü  % 1'den az ve son bölümde % 6'dan biraz daha fazlaydı.Bu, mesafenin ikinci yarısında, birinci yarısına göre gösterilen yüksek hıza rağmen, "start-100 m"  segmentinde yapılmış hataların olduğunu ifade etmemize olanak sağlar (tablo 3).

Her iki dünya rekoru sahibi de en iyi eforunu sırasıyla 5,60 - 9,92 sn ve 6,29 - 11,18 sn düz çizgide gösterdi.

 

??blo 2

12 Dünya Şampiyonasında U.Bolt’un 200 metre

mesafesindeki çeşitli bölümlerde koşu göstergeleri

(16.08.2009, Berlin, Dünya rekoru, rüzgâr: - 0,3 m / s)

 

Sırano numarası	Bölümler (kesimler) mesafeler	Göstergeler
		koşu zamanı, sn	koşu süresi, m/s	% uygulandı Vmax hızları
1	Start - 50 m	5,60	8,93	77,14
2	50 - 100 m	4,32	11,57	100
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: start- 50 ? 50-100 m = - 1,28 ?
3	100 - 150 m	4,52	11,06	95,58
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: 50-100 ? 100-150 ? = + 0,20 ?
4	150 - 200 m	4,75	10,53	90,95
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: 100-150 ? 150-200 m = + 0,23 ?
5	Start - 100 m	9,92	10,08	87,12
6	100 - 200 m	9,27	10,78	93,17
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: start-100 ? 100-200 m
7	F	- 0,65	+ 0,70	+ 4,69
8	200 m	19,19	10,42	90,05

 

??blo 3

XXIV Olimpiyat Oyunlarında F. Griffith-Joyner’in 200 metre

mesafesindeki çeşitli bölümlerde koşu göstergeleri

(16.07.1988, Seul, Dünya rekoru, rüzgâr: + 1,3 m/s)

 

Sırano numarası	Bölümler (kesimler) mesafeler	Göstergeler
		koşu zamanı, sn	koşu süresi, m/s	% uygulandı Vmax hızları
1	Start - 50 m	6,29	7,95	77,74
2	50 - 100 m	4,89	10,22	100
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: start-50 ? 50-100 m = - 1,40 ?
3	100 - 150 m	4,92	10,16	99,39
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: 50-100 ? 100-150 m = + 0,03 ?
4	150 - 200 m	5,24	9,54	93,32
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: 100-150 ? 150-200 m = + 0,32 ?
5	Start - 100 m	11,18	8,94	87,48
6	100 - 200 m	10,16	9,84	96,26
Segmentlerin (fazlar) çalışma süresi arasındaki fark: start-100 ? 100-200 m
7	F	- 1,02	+ 0,70	+ 4,69
8	200 m	21,34	9,37	91,66

 

Ortaya doğal olarak bir soru çıkıyor. Aynı sürat koşucusunun 200 metrelik koşudaki aynı mesafe için gösterilen hızı 100 metrelik mesafedeki ortalama maksimum hızını ne kadar aşabilir? Yani, glikolitik süreçlerin 100 metrelik koşuya bakarak daha büyük ölçüde ortaya çıktığı ve yorgunluk süreçlerinin aktif hale geldiği 200 metrelik mesafede koşu hızını korumak veya iyileştirmek mümkün müdür? 

Bu amaçla, aynı yarışmalarda her iki mesafeyi de başarıyla koşmayı başaran ve podyumda yer alan farklı yılların en güçlü 100 ve 200 metrelik koşucularının

sonuçları analiz edildi.

U. Bolt'un (2009) 100 ve 200 metre koşusu sonuçlarından da anlaşılacağı gibi, dünya rekorları kırılırken her iki mesafede de aynı hızı gösterebilmiştir. Diğer atıfta bulunulan verilerde (2013), sporcu negatif bir fark kaydetmiştir. Bu bağlamda,             U. Bolt'un yarışmalarda, hem 100 hem de 200 metrede rakiplerine göre açık avantajı nedeniyle koşu hızını finişten birkaç metre önce kasıtlı olarak düşürdüğünü ve bu nedenle böyle bir sonuç elde edildiğini belirtmek gerekir. Oyunlarda (1936, Berlin) dört kez Olimpiyat şampiyonu olan D. Owens, 100 ve 200 metre koşularda elde edilen hızı karşılaştırırken yalnızca 0,04 m/s "kendi kendine kaybederken", diğer dört sürat koşucunun 200 metre koşu hızı iki kat daha kısa bir mesafe koşarken gösterilen benzer göstergeyi aştı.

Türk sprintlerin (kadınların ve erkeklerin) 100 metrede kaydedilen hızı, iki kat daha uzun mesafede gösterilen hızdan daha yüksekti. Değerlendirilen hız göstergeleri arasında ufak bir fark gösteren Burcu Erdemir’in göstergeleri dikkat çekmektedir. Gelecekte sporcunun hızda böyle bir pariteyi sürdürmesi, ona belirli umutlar bağlamayı mümkün kılacaktır. Büyük olasılıkla, yabancı sporcuların fonksiyonel ve fiziksel uygunluk seviyesi, yerli sporcuların aksine, hız yeteneklerini ve özel dayanıklılığı kontrol etmelerine izin veren 200 metrelik sürat koşusunda taktikleri kullanma fırsatı vermektedir. Sonuç olarak, bu tür eylemlerin nihai netice üzerinde olumlu bir etkisi vardır.

Erkeklerden farklı olarak kadınlarda beklenen sonuç söz konusudur. Mesafe ne kadar uzunsa, hızı korumak o kadar sorunludur. Bunun istisnası, 200 metrelik koşuda yüksek hıza ulaşan Amerikalı F. Griffith-Joyner'ın sonucuydu (Oyunların finalinde atlet 3.0 m/s'ye eşit arka rüzgârla 10.54 sn'de yüz metre mesafe koştu ve bu nedenle bu sonuç tarafımızca dikkate alınmadı). F. Blankers-Kun iki yarışmada aynı hızı gösterdi. Kadın koşucuların koşularını farklı şekilde yaptıkları ve maksimum güçle egzersizlerin performansı sırasında yorgunluk süreçlerinin gelişme derecesinin daha erken başladığı varsayılabilir (tablo 4).

Aynı yarışta (!)  100 ve 200 metre koşmanın karşılaştırmalı analizi,  "tam hızda" koşmanın kullanımı veya reddedilmesinin yanı sıra özel dayanıklılığın tezahürü ve rasyonel taktiklerin kullanımından bahsetmeyi mümkün kılar.

Sonuç. Yüksek nitelikli sürat koşucularının rekabetçi faaliyetleriyle ilgili uzun vadeli çalışmalar, aşağıdakileri sunmamıza olanak tanır:

- "start-100 m" ve "100-200 m" bölümleri arasındaki zaman farkı 0,45-0,55 sn olabilir (0,60-0,70 sn için çaba gösterilmelidir);

- 100 metrede (sezonda) en iyi sonuç ile "start-100 metre" segmenti arasındaki zaman farkı 0,30-0,35 sn'dir (bazı durumlarda 0,40 sn'ye ulaşabilir) Örneğin, bir sporcunun sezonda 100 metre koşmasının en iyi sonucu 10.35 sn ise, “start-100 m” bölümü 10.65-10.70 sn'de koşmalıdır;

- 100 metrede (bir sezonda) koşmada en iyi sonuç ile 100-200 metrelik bir segment (düz bir çizgide koşarak) arasındaki zaman farkı 0,10-0,20 sn'dir. Örneğin, bir sürat sporcusu 100 metrede (sezonda) en iyi sonucu 10.35 sn ise, o zaman 100-200 metre segmenti 10.25-10.15 sn'de kat etmelidir;

 

Tablo 4

Spor sonuçları 100 ve 200 metre atlet koşu hızı

s/n	Sporcunun adı ve Soyadı, ülke	Yarışma. Göstergeler						Il
		100 m		200 m		hız farkı, m/s
		sonuç, sn	hız, m/s	hız, m/s	sonuç, sn
E r k e k l e r Olimpiyat Şampiyonları 100 ve 200 m
1	J. Owens,        ABD	10,3	9,71	9,67	20,7	- 0,04		1936
2	B. Morrow,       ABD	10,62	9,42	9,64	20,75	+ 0,22		1956
3	V. Borzov,       SSCB	10,14	9,86	10,00	20,00	+ 0,14		1972
4	A. Wells,   B/ Krallık	10,25	9,76	9,90	20,21 (2)	+ 0,14		1980
5	C. Lewis,          ABD	9,99	10,01	10,10	19,80	+ 0,09		1984
6	U. Bolt,         Jamaika	9,69	10,32	10,36	19,30	+ 0,04		2008
Dünya Şampiyonu 100 ve 200 m
7	U. Bolt,        Jamaika	9,79	10,21	10,23	19,55	- 0,02		2015
100 ve 200 metre koşuda aynı müsabakada performans gösteren Türk sprinterleri
8	Aşkın Sadi Aşkın	10,51 (2 yer)	9,51	9,36	21,36 (5 yer)	- 0,15		2019
9	Aykut Ay	10,53 (3 yer)	9,45	9,36	21,37 (6 yer)	- 0,09		2019
10	Fatih Aktaş	10,58 (2 yer)	9,45	9,34	21,33 (3 yer)	- 0,11		2018
K a d ı n l a r Olimpiyatların Şampiyonları ve ödülleri 100 ve 200 m
1	F. Blankers-Kun, Hollanda	12,2	8,20	8,20	24,4	0	1948
2	M. Jackson, Avusturya	11,5	8,69	8,44	23,7	- 0,25	1952
3	R. Steher,          DDR	11,07	9,63	9,67	22,40	- 0,04	1972
4	F. Griffith-Joyner,         ABD	10,70  (y/final)	9,34	9,37	21,34 (final)	+ 0,03	1988
5	Sh-E. Fraser-Price,         Jamaika	10,75     (1.Sıra)	9,30	9,05	22,09  (2 yer)	- 0,25	2012
Dünya Kupası (DK) Şampiyonları ve ödülleri
6	Sh-E. Fraser-Price,          Jamaika	10,71	9,33	9,02	22,17	- 0,31	2013 DK
7	M. Ahoure,   Fildişi Sahili	10,93 (2. Sıra)	9,15	8,96	22,32  (2 yer)	- 0,19	2013 DK
8	?. Ottey, Jamaika	10,85   (2. Sıra, y/final)	9,21	9,04	22,12 (1 yer, final)	- 0,17	1995 DK
100 ve 200 metre koşuda aynı müsabakada performans gösteren Türk Kadınlar
9	Erdemir	11,71 (2. Sıra)	8,54	8,26	24,21 (1 yer)	- 0,28	2019
10	Elif Polat	11,81 (2. Sıra)	8,47	8,13	24,61 (3 yer)	- 0,34	2019
11	Burcu Erdemir	12,06 (4. Sıra)	8,29	8,27	24,17 (2 yer)	- 0,02	2019
12	Meryem Kemeç	12,34 (3. Sıra)	8,10	7,94	25,17 (4 yer)	- 0,16	2019

- 200 m koşucusu için yukarıdaki sayısal değerler dikkate alındığında, yarışmanın tur sayısı,  bu yarışmalardaki diğer yarışmalardaki start sayısı (sporcular 100 ve 200 metre veya 200 ve 400 metre koşabilir), hava koşulları vb. gibi  parametrelere dikkat edilmelidir. Tüm bunlar, sporcuların önceden oluşturulmuş taktiklere göre mesafeyi aşma yeteneklerini yansıtmaktadır.

- 200 m koşusunun taktik "modelini" tanımlayan göstergeyi belirlemek için 100 ve 200 metre için ortalama maksimum hızın hesaplanması ve karşılaştırılması ve ardından mesafenin çeşitli segmentlerine (bölümlerine) göre hız dağılımının ayrı bir analizinin yapılması önerilir (tabloya 2 ve 3 bakın).

Gördüğümüz gibi, teknik beceri ve taktik yöntemlerin birleşimi, 200 metre koşusunda yüksek sonucunun bileşenidir. Bu nedenle, bu mesafedeki (!) tüm başarıyı yalnızca hıza ve özel dayanıklılığa bağlamak yanlış olur.

 

Kurallardan alıntılar:

Dünya Atletizm Müsabaka Kurallarına (166 parağraf 4) göre, kura çekimi aşağıdaki şekilde yapılır (kısaltılmış versiyon - Yazarların Notları).

Yarışmaların arka arkaya birkaç turda yapıldığı 100 metreden 800 metreye kadar koşularda ve 4x400 metreye kadar bayrak yarışlarında:

- İlk turda ve herhangi bir ön eleme turunda kulvarların kura çekimi  "Kural" 166 p.1'e uygun olarak çekiliş yöntemi ile yapılır;

- Sonraki turlarda, katılımcılara her turdan sonra Kural 166.3 (i) 'de belirtilen prosedüre göre bir derecelendirme verilir.

Böylece, üç kura çekimi yapılır:

- (i) biri - en yüksek reytinge sahip dört sporcu veya takım için 3-6. kulvarlardaki yerleri belirlemek için (kulvar sayısı sekizden az veya fazla ise, yukarıdaki sistem gerekli değişikliklerle birlikte uygulanır);

- (ii) diğer - sıralamada 5. ve 6. sıradaki sporcular veya takımlar için 7. ve 8. kulvarlardaki yerleri belirlemek için;

- (iii) sonraki - en düşük sıralamalarda yer alan sporcular veya takımlar için kulvar 1 ve 2'deki yerleri belirlemek için

 

 Eser sahibinin izni olmadan kaynak gösterilmeden başka yerde kullanılamaz